Uit voorgaand onderzoek is gebleken dat mensen met afasie vaker gebruik maken van de directe rede (bijvoorbeeld: Jan zei: dat meen je niet!) dan gezonde taalgebruikers. Een aantal onderzoekers suggereert dat het gaat om een adaptatiestrategie die sprekers met afasie in staat stelt grammaticaal complexe constructies te omzeilen, laagfrequente woorden te vermijden en optimaal gebruik te maken van hun relatief intacte conceptuele, prosodische, paralinguïstische en non-verbale vaardigheden.
In het huidige onderzoeksproject worden deze hypotheses getoetst door verschillende parameters van directe rede-constructies in alledaagse interacties van mensen met afasie en hun naasten te bestuderen.
Meer informatie over dit project is hier te vinden.
Rimke verricht haar onderzoek aan de Edith Cowan University, School of Medical and Health Sciences in Perth, Australië.
