Boekenwurm
Myrthe was altijd een boekenwurm, ze verslond dikke pillen in no time. En nu zijn de zinnen abacadabra voor haar. Dat vindt ze erg. Natuurlijk heeft ze nu luisterboeken, maar het is niet hetzelfde. De stemmen van de voorlezers van luisterboeken zijn bijvoorbeeld niet alle even prettig om naar te luisteren. Wat Myrthe extra vervelend vindt, is dat ze haar dochtertje Alice niet kan voorlezen. Zelfstandige naamwoorden kan Myrthe steeds vaker ontcijferen, maar lidwoorden, voornaamwoorden, bijwoorden en dergelijke, herkent ze meestal niet.
Voorlezen
Alice kunnen voorlezen is dus een belangrijk doel voor Myrthe. Daarvoor krijgt ze sinds kort een uur in de week een logopediste van Hersenz op bezoek die met haar aan de slag gaat. Er zijn allerlei kinderboekjes beschikbaar om mee te oefenen. Na dat uurtje is Myrthe moe, want het vraagt heel veel van haar hoofd. Alsof ze de hele dag gewerkt heeft, zo voelt het voor haar.
Cijfers
Naast de taal, zijn er dan ook nog de cijfers. Als ik Myrthe beeldbel en zeg dat ik tussen één en twee uur bij haar ben, heeft ze geen idee. ‘Mama blablabla’, zegt ze dan. Als ik de tijden dan app als 13.00 en 14.00 uur, snapt Myrthe het wel. Als we het erover hebben, vertel ik haar over mijn rekenen op de lagere school. Gewone sommen snapte ik altijd wel: 10 x 12 = 120. Maar zodra er taal bij kwam: Jantje loopt 10 kilometer per uur, hoe lang loopt hij dan als hij 55 kilometer heeft afgelegd? Dan kreeg, en krijg ik nog steeds, een soort kortsluiting in mijn hoofd. Als Myrthe naar woorden zoekt, stel ik me voor dat het zo ongeveer moet voelen. De hele dag door kortsluitingen in je hoofd die je moet zien op te lossen…
Inventief
Myrthe is heel inventief, zeker op computer/digitaal gebied. Als ze appjes of mails krijgt, dan wordt de tekst door een applicatie omgezet in spraak. Zo leest ze ook deze blogs die ik haar stuur, zodat ze dingen kan aanvullen, goedkeuren of afkeuren. Het zelf kunnen lezen is zo belangrijk voor haar zelfstandigheid. Ze wil haar partner liever niet lastig vallen en dus zorgt ze ervoor dat ze dit soort dingen zelf oplost.
Chatten
Wat erg frustrerend is voor Myrthe, is dat ze bijna niet kan chatten met haar online vrienden van het computerspel World of Warcraft. Ze spreekt moeilijk, maar het schrijven tijdens het spel lukt ook bijna niet. In het begin zijn het de emoticons die ze gebruikt. En sinds een tijdje spreekt ze een woord in op haar mobiel en dan komt deze tevoorschijn als tekst. Zo kan ze toch weer vaker iets laten horen. Myrthe is een sociaal mens dus ze hoopt heel erg dat ze ook hier nog vooruitgang in boekt. Nou, ik weet het wel zeker, haar doorzettingsvermogen is enorm.
Hulpmiddelen
Als je Myrthe’s bureau ziet, staat daar een computer met daarvoor een supersonische muis en joystick. Voor mij ziet het eruit als iets uit een science fiction film, dingen met heel veel knopjes. Het kost haar bloed, zweet en tranen om er mee om te leren gaan, maar het gaat steeds beter. Ook dankzij de hulp van haar partner die alles installeert en samen met Myrthe uitzoekt hoe het werkt. Als ik mij voorstel dat ik alles zou moeten doen met mijn, niet dominante, linkerhand, word ik al moe van het idee. Het kost Myrthe ook genoeg energie, maar dankzij deze hulpmiddelen heeft ze wel haar hobby weer op kunnen pakken. En dat geeft weer energie.
Gelukkig dat Myrthe’s vaardigheden op dit gebied niet verdwenen zijn. Het helpt haar nu om terug te komen in haar sociale leven en dat is wat ze graag wil.
