Vrijwel elke persoon met afasie (PMA) heeft een partner of naaste in zijn leven, die van onschatbare waarde is. In mijn werk kom ik ze regelmatig tegen. De één wat vaker dan de ander, maar allemaal hebben ze één ding gemeen: een enorme kracht. Stuk voor stuk geven ze op hun manier vorm aan het leven dat veranderd is. Want ook al zijn de gevolgen klein, veranderingen zijn er altijd. En elke keer weer zie ik veerkracht, moed, vertrouwen, liefde, doorzettingsvermogen, mededogen, compassie, empathie, aanpassingsvermogen, en nog veel meer. Ik heb er bewondering voor.
Soms mag ik ook getuige zijn van de impact die het hersenletsel en de afasie hebben. Van het verdriet, de pijn, het verlies, de machteloosheid, de boosheid, het schuldgevoel, de wanhoop, de eenzaamheid. Dat raakt me. Zoals dit gedicht en de tekening, van een partner die haar verhaal verwerkte in een boekje:
Ik vind het erg mooi om te zien hoe elke partner hierin een eigen weg vindt. Elke partner bewandelt een eigen pad. Veel paden heb ik al mogen zien; soms mag ik een stukje mee wandelen. En tijdens elke wandeling, voel ik weer die kracht. Die kracht die onder elke emotie verborgen ligt. Soms de kop opsteekt, soms meer verscholen is. Maar die is er. En dat verdient eerbied. Daarom deze keer in deze blog speciaal voor alle partners: een ode aan jullie.
Je hoopt
Je vreest
Wat is
Wat is geweest
Wat blijft
Wat gaat
Wat je vasthoudt
Wat je loslaat
Jij staat daar
Krachtig en sterk
Soms roerloos
Soms hard aan het werk
Er gebeurt van alles
Van alles om je heen
Dat doorsta je samen
En soms ook heel alleen
Maar bovenal
Zie ik in jou
Een kracht
Groots en trouw
Je zet het in
Als het even niet gaat
Je leunt er op
Als je even stil staat
Wees er zuinig op
En wees trouw
Deze kracht
Is een pracht in jou
Koester de waarde
Blijf er goed op letten
Want zo kun jij
Bergen verzetten
Ga zo door
Geef niet op
Lieve partner
Jij bent echt top!
* Overal waar “partners” staat, kan ook “naasten” gelezen worden.
