Terugkijken en voelen
Twee jaar geleden is het nu dat onze wereld veranderde, want op 25 januari 2022 kreeg Myrthe een hersenbloeding. Twee dagen later moest haar dochtertje geboren worden omdat Myrthe het anders zeker niet zou overleven.
Terug kijken en voelen, soms is het er zomaar. Ik ga het niet uit de weg, maar gelukkig is het meestal het nu dat overheerst. Waarin ik me soms verbaas over de veerkracht van de mens. Dat diepe dalen toch weer heuvels kunnen worden.
Myrthe woont nu samen met haar partner en hun dochtertje Alice. Een gewoon gezin maar toch heel bijzonder. Trots is een mager woord voor wat ik voel als ik aan Myrthe denk. Zij zou zeggen: trotstrots!
Een gedichtje over toen en nu, over het leven en de liefde
Myrthe
Mijn meisje van 29
Nu al twee jaar verbonden
Met haar eigen meisje
De liefde die ik voel
Die ik zie tussen de meisjes
Schittert als de mooiste diamant
Twee jaar geleden
Was mijn meisje aan het vechten
Om bij ons te blijven
Terwijl zij het leven doorgaf
Was het hare bijna voorbij
Mijn meisje leeft
Met haar verlies van woorden
Au
Eenhandig voor misschien altijd
Maar kijk
Wat is ze een prachtige moeder
Beide meisjes
Stralen als sterren op aarde
We praten vol geduld
Mijn meisje en ik
Begrijpen elkaar in een blik
Haar ogen en handen spreken
Als de woorden verstoppertje spelen
In haar hoofd
Mijn meisje, haar meisje
Dat ze mogen blijven baden
In hun liefdevol samenzijn
Met minder taal
Maar vol begrip
Anna Maria
