Myrthe heeft, naast haar afasie, ook andere beperkingen overgehouden door de hersenbloeding. Omdat de afasie een hoofdrol speelt in haar leven, zou je de rest bijna vergeten. Dat komt ook omdat Myrthe hier bijna nooit over klaagt. Door de afasie is het lastig om anderen iets te vragen. Je moet de juiste woorden maar kunnen vinden. Je weet in je hoofd dat je iemand wilt vragen een jampot te open, maar er kan zomaar boterpot uit je mond komen. Dus liever lost Myrthe het zelf op.
Enorm wennen
Het was enorm wennen en heel veel oefenen om alles met één hand te kunnen doen. De verkeerde hand ook nog, Myrthe was rechts en nu dus links. Haar rechterbeen gaat beter, maar niet zoals vanouds. Er mist ook een stukje zicht in haar rechteroog, zodat ze zich soms rot schrikt als er plotseling iets opdoemt vanuit het niets.
Johan Cruijff zou zeggen: ‘Pas als je iets mist, mis je het.’ En zo is het. Je staat pas stil bij dingen als ze jou of een naaste overkomen. Maar stil blijven staan is niet de bedoeling. Je moet doorgaan als je verder wilt komen. En dat doet Myrthe.
Het huishouden runnen
Myrthe heeft een partner die vier dagen per week werkt en een dreumes van anderhalf jaar. Zij gaat drie dagen per week naar de kinderopvang. Stap voor stap heeft Myrthe het zo geregeld dat zij het hele huishouden kan runnen, voor haar dochtertje kan zorgen en zichzelf kan redden.
Als je bij haar langs komt, kan er een robot stofzuiger rond rijden. Myrthe bedient de bijbehorende app, zodat de robot doet wat zij hem opdraagt. Gebruiksaanwijzingen kan Myrthe niet lezen, maar er wel een foto van maken. Dan zorgt Google ervoor dat het omgezet wordt in gesproken tekst. Om welk apparaat het ook gaat, Myrthe vindt het wel uit.
Behalve een robot voor het stofzuigen, is er ook een afwasmachine en een droger. De was opvouwen is best een hele klus met één hand, maar alleen de sokken laat ze links liggen. Dan de was naar boven brengen, de trap op. Dat kan niet met een normale wasmand, deze heeft twee handvaten. Maar Myrthe heeft een wastas waarvan de hengsels in één hand passen.
Dan staat er nog een elektrische groentesnijder op het aanrecht, zodat het makkelijker is om zelf te koken. Deze week wilde Myrthe een boterham voor haar dochtertje smeren met jam. Helaas, ze kreeg het deksel niet van de pot. Na het voelen van onmacht, heeft ze meteen een elektrische potopener besteld. Voor alle klusjes geldt: het kost tijd, energie en veel geduld. Maar gelukkig levert het veel zelfstandigheid op. En trots omdat het toch maar lukt om het huishouden te runnen.
Allerlei handigheidjes
Ook zijn er allemaal handigheidjes bedacht in de verzorging voor haar dochtertje. Met één hand een flinke poepluier verschonen, ga er maar aan staan. Dan is afleiding, in de vorm van een boekje of speeltje in de handen van de spruit, de manier om het toch voor elkaar te krijgen. Een ander voorbeeld is de trap af lopen. Het voelt voor Myrthe niet veilig om met haar kindje in haar armen de trap af naar beneden te lopen. Daarom gaat ze tree voor tree glijdend met haar meisje in haar schoot, de trap af.
Verder zijn er nog legio dingen die handig zijn als je maar één hand ter beschikking hebt. Bijvoorbeeld schoenen waar je zo in kunt stappen. Een antislip placemat zodat je bord niet wegglijdt. Een schootkussen om je gebakje zonder geklieder te kunnen eten. Door alle hulpmiddelen hoeft Myrthe anderen, en zichzelf, niet lastig te vallen. Het zoeken naar woorden moet al vaak genoeg en kost een hoop energie.
Myrthe is een expert geworden in het vinden van mogelijkheden om zo onafhankelijk mogelijk te zijn van anderen. Chapeau
