Blog van Hannelore over ouders met afasie

Hannelore van der Velden is sinds 1999 werkzaam als logopedist en klinisch linguïst bij De Hoogstraat Revalidatie in Utrecht. Zij werkt met mensen met niet-aangeboren hersenletsel. Dagelijks werkt ze met personen met afasie. Elke maand schrijft zij een blog over haar ervaringen die ze graag met jullie zou willen delen. Deze maand schrijft Hannelore over ouders met afasie.

Ouders met afasie

Ik ben moeder van twee pubers.
Pubers zijn leuke wezens.
En soms irritant.
Het opvoeden vind ik leuk.
Maar ook moeilijk.
Pubers opvoeden is veel praten praten praten!
Ik vraag me wel eens af: kan je opvoeden als je afasie hebt?
Is hulp nodig van de logopedist?
Of kan de andere ouder helpen?
En hoeveel last hebben kinderen van de afasie van de ouder?
Soms weet ik het ook niet
Ik weet wel: het is voor iedereen verschillend.
Dus ik probeer zo goed mogelijk te letten op de behoeftes en mogelijkheden van een gezin.

Mee naar therapie

In ons revalidatiecentrum komen kinderen soms mee naar therapie.
Dan gaan ze het zwembad in met hun vader of moeder.
En bij de logopedie doen we spelletjes:
met tekenen, uitbeelden of bijvoorbeeld kwartetten.

Thuis

Als de mensen met afasie weer thuis wonen,
komen ze pas weer echt bij het gezin.
En dan ervaren ze pas goed wat zij nodig hebben.
Jantina’ merkte dat ze haar dochter niet meer kon voorlezen.
Want lezen was moeilijker geworden door de beroerte.
En eigenlijk was Jantina zelf ook al te moe met kinderbedtijd.
Te moe om nog een verhaaltje voor te lezen.

Voorlezen

Ik vroeg Jantina: wat vind jij zo fijn of belangrijk bij het voorlezen?
Jantina vond het lezen niet belangrijk!
Maar het knusse momentje samen na een drukke dag vond ze wel belangrijk!
En dat wilde Jantina graag weer terug.
Voor haar dochter.
En voor zichzelf.
Jantina’s echtgenoot regelde mooie luisterboeken via de bibliotheek.
En elke avond genoten Jantina en haar dochter samen van een hoofdstuk uit een boek, knus bij elkaar. 

Logopedist

Jantina was blij dat dat knusse moment weer mogelijk was.
Maar er was ook veel dat ze niet kon doen voor haar dochter.
Gelukkig had ze veel mensen die konden helpen.
Bijvoorbeeld bij een kinderfeestje.
Of brengen en ophalen van paardrijles.
Jantina kreeg hulp van buren, vrienden, familie…
…en ik als logopedist kon een beetje meedenken.

maandag 25-07-2022

in categorie:

Geen reactie

Geef je reactie

Laatste reacties

Steun Stichting AfasieNet
met een donatie