Allereerst wil ik jullie allemaal zo veel mogelijk voorspoed wensen voor in dit nieuwe jaar.
Zijn jullie ook zo benieuwd wat het nieuwe jaar brengt?
Ik ben blij dat veel dingen in ons leven ondertussen stabiel en goed verlopen.
Daarnaast weet ik dat er ook weer dingen zullen veranderen.
Vaste structuur
Op het moment hebben we een aardig vaste structuur.
Soms word je even bewust van je rol in de ‘nieuwe’ situatie.
Deze is namelijk wel veranderd.
Doordat ik meer ben gaan werken,
ben ik minder thuis bij de kinderen.
Daardoor krijg ik sommige dingen niet mee,
waar ik voorheen wel bij was.
Zo kwam ik laatst even thuis op een middag waarop ik normaal gesproken werk.
Er speelde zich een structuur af, die ik normaal niet meemaak.
Ik zag dingen geregeld worden door mensen,
die ik zelf zou doen als ik thuis was.
Dat is toch een apart gevoel.
Ik weet niet precies of ik dat mis,
of me daar nog verantwoordelijk voor voel?
Om toch wat meer betrokken te kunnen zijn,
probeer ik soms vrij te nemen als de kinderen een activiteit hebben met de klas,
waar ouders bijv. voor gevraagd worden.
Zo zie je dan toch de klas van je kind
en kun je even praten met de leerkracht.
Balans
Je kan niet alles tegelijk.
Zo lang iedereen tevreden is en goed in zijn vel zit, is het goed.
Daarbij vind ik het erg belangrijk dat de balans zo goed mogelijk is
en vol te houden is voor iedereen.
Ik vind het belangrijk om van Matthijs en onze kinderen te weten of alles goed gaat.
Samen tijd nemen om te praten
Hoe doe je dat met afasie?
Dat is een goede vraag…
Waar je geen weet van hebt, daar kan je geen vragen over stellen.
Dan kom ik soms later ergens achter. Of niet.
De kinderen kunnen helpen om situaties te verduidelijken.
Ook hebben we een weekplanner waar onze activiteiten op staan.
Dat is fijn voor het hele gezin.
Een goed moment om te vragen hoe het gaat en hoe de dag is gegaan,
is voor ons na het eten.
Daarna nemen Matthijs en ik samen vaak nog even de tijd om te praten.
Dan zit alles nog vers in het hoofd.
Wat er op dat moment niet lukt om te vertellen, parkeren we dan even.
Daar komen we later op terug.
En af en toe plannen we ook even een uitje met z’n tweeën.
Dan is er vaak meer rust en gaat het vertellen makkelijker.